Po co nam zima? I co ma coś wspólnego z kreatywnością, tak niezbędną dla twórczości?
Jak się macie? Jak rozpoczął się Wasz 2024? Jak dotąd słyszałam od kliku osób, że czują, że będzie to dobry rok. Mam nadzieję. A może starczy nam w miarę dobry rok? Takie życzenia składała mi nowa wychowawczyni naszego synka i … Czytaj więcej
O energii płynącej z działania, satysfakcji czerpanej z robienia rzeczy i samodzielnym stawianiu się do życia, w gorsecie, czy bez.
Tekst ten, zaczęłam pisać w październiku roku 2022, natchnięta rozmową z przyjaciółką, o tym jak to ona, w wieku kilku lat marzyła o byciu prawdziwą księżniczką. Taką, która spotyka pewnego dnia Księcia Wiliama i żyje happily ever after. Pocieszyłam ją … Czytaj więcej
O empatii i stanowczości oraz świadomym, bezpiecznym i trwałym wzrastaniu, w którym pomagam.
Kilka dni temu, moja wieloletnia klientka podczas naszej sesji coachingowej powiedziała mi, że ten postęp i rozwój, który stał się jej udziałem i którego coraz częściej, żeby nie powiedzieć codziennie, doświadcza, nie byłby możliwy bez mojej empatii i stanowczości. … Czytaj więcej
Co robi Twój mózg kiedy odpoczywasz? Czyli o tym, co ma wspólnego szelest piasku pod stopami z siecią stanu spoczynkowego mózgu.
Zanim przejdę do rozwinięcia tytułowego pytania, powiem coś niepopularnego, coś co w niektórych kręgach wywołuje zmarszczenie czoła: uwielbiam Polskie wybrzeże Bałtyku. Spędzamy tu wakacje od czasów niemowlęcych, to znaczy najpierw mój tata z siostrą, brat i ja z rodzicami, … Czytaj więcej
W życiu jest tylko jeden, jedyny dzień, kiedy umiera Ci Tata.
Dzień dobry, Dziś mam dla Was pożegnalną mowę, którą wygłosiłam w wietrzną sobotę 26.03.2022 na pogrzebie mojego Taty. Nigdy nie sądziłam, że w ogóle coś takiego napiszę, ani tym bardziej, że będę potem ten tekst publikować na blogu. No … Czytaj więcej
Czy jest możliwe wylogowanie się z kultury ciągłego osiągania i sukcesu?
Na sobotniej kolacji z koleżankami, rozmawiałyśmy o zmęczeniu, cekinach i o tym ile, kto pracuje. Jedna z nas, napisała dzień później, że dokonała zaskakującego odkrycia- po raz pierwszy, w swoim 40 letnim życiu, przyszła jej do głowy myśl, że mogłaby … Czytaj więcej
Rozwój to nie linia prosta, skierowana do góry.
Na pewno widzieliście ślad na niebie po właśnie przelatującym samolocie. Białą linię, wyraźną z przodu i rozmytą z tyłu, skierowaną ku górze i do przodu. Kiedy dorastałam myślałam, że tak właśnie wygląda wykres rozwoju zawodowego i osobistego. Wszechobecny w … Czytaj więcej
Życie nas zatrzyma, jeśli uparcie nie zauważamy tego, co mamy przed samym nosem.
Moim pierwszym szefem był Jerszy Seymour. Pracowałam dla niego w 2003 w Mediolanie, który mi, ówczesnej studentce architektury wnętrz i wzornictwa przemysłowego z poznańskiej ASP, jawił się niczym spełniony designerski sen. Raz, że Włochy, dwa, że kolebka projektowania, no … Czytaj więcej
Opowieść o porzuconych ideałach, Konosuke Matsushita i hotelu Park Hyatt w Tokio z „Między słowami” Sofii Coppoli.
Zacznę od kadru z kuchni mojego berlińskiego przyjaciela Ciarona- drewnianej wykałaczki, w papierowym opakowaniu z napisem Park Hyatt, przypiętej do korkowej tablicy wiszącej nad pralką. Tylko tyle, ale działa na mnie niczym świstoklik z Harrego Pottera i natychmiast przenosi w … Czytaj więcej
O przymusie bycia najlepszym, światłowodzie i radości, że dożyłam takich czasów.
Często rozmawiając z moimi kolegami i koleżankami z zagranicy, głównie z zachodniej Europy oraz obu Ameryk, mówiłam im o uczuciu, które towarzyszyło mojemu dorastaniu. Dziś nie nazwałabym go uczuciem, a swoistym przymusem, który nie tylko ja odczuwałam, jak wiem … Czytaj więcej
„Zmień sposób patrzenia, a rzeczy, na które patrzysz, również ulegną zmianie.” Wayne Dyer
Dzień dobry, to mój pierwszy wpis na blogu- czuję się bardzo wdzięczna i podekscytowana, ponieważ o własnym blogu marzyłam od dawna. Serio, niby taka prosta rzecz, usiąść i go założyć, a jednak zajęło mi to kilkanaście lat. Cieszę się … Czytaj więcej